Czy produkty sojowe szkodzą zdrowiu?

0 Udostępnień

Z jednej strony produkty sojowe stają się coraz bardziej popularne wraz z rosnącą modą na kuchnię azjatycką (zdrową i lekką) w odróżnieniu od śmieciowej kuchnii typu fast food (która króluje na zachodzie).

Stąd coraz więcej osób ma ochotę dać się skusić na:

jogurt czy mleko sojowe,
twarożek sojowy tofu – można pokroić go w kosteczkę, dorzucić surowy do sałatek, lub gotować na patelni albo w woku z cebulką, grzybami i curry (tak, by przesiąkł ich smakiem),
sos tamari czy shoju na bazie przefermentowanej soji (który dodany do sałatek wyostrza smak warzyw i jeszcze podnosi ich walory smakowe).

Tymbardziej, że soja jest wspaniałym źródłem wysokiej jakości białka roślinnego (dla tych których nęci dieta wegetarianska). Mówi się o niej nawet jako o potencjalnym rozwiązaniu problemu głodu na świecie.

Dlaczego Japonki nie mają problemów z linią?

Soja jest znana i uprawiana od tysiącleci. Stanowi nieodłączny element diety każdej szanującej się Japonki. A te nie tylko słyną z nienagannej sylwetki, wyglądają dużo młodziej od ich europejskich rówiesniczek. Ale co więcej podobno zupelnie nie znają napadów gorąca (tak dających się nam we znaki w okresie menopauzy). Rzadziej chorują na raka piersi i przechodzą go lepiej (w łagodniejszej formie i z lepszymi rokowaniami).

Ale, czy to oznacza, że produkty sojowe są dobre na raka piersi?

Bo z drugiej strony niektórzy lekarze odradzają kobietom chorym na raka piersi (lub które kiedyś go przeszły) przyjmowanie przetworów sojowych lub przynajmniej zalecają tu daleko idącą ostrożność. Inni z kolei polecają produkty sojowe jako składnik diety przeciwnowotworowej.

Kto ma rację? Komu wierzyć? Niestety w literaturze naukowej nie ma na ten temat konsensusu.

Bo soja jest bogata w izoflawony, czyli naturalne substancje przypominające swoją strukturą i zachowaniem kobiece hormony – estrogeny. Stąd Japonki, które od dziecka jedzą soję łagodniej przechodzą menopauzę. Bo tej towarzyszy zmniejszona produkcja estrogenów przez organizm. Ale wpływ tych substancji na populację europejską, której sposób odżywiania jest bardzo odległy od kuchni azjatyckiej, jest nie do końca poznany.

Skąd te wątpliwości co do soi?

Zwłaszcza, że najczęściej produkty sojowe są włączane u nas do diety dopiero w okresie menopauzy i do tego w większych dawkach (pod postacią zastępczej terapii hormonalnej jako suplementy na bazie skoncentrownych ekstraktów z izoflawonów).

Ponadto nie zawsze zwracamy uwagę na pochodzenie soi. A na świecie produkuje się jej dużo i bardzo często w ramach upraw GMO (rośliny genetycznie zmodyfikowane).

A jeżeli do tego Wasza flora bakteryjna jest nie najlepszej jakosci (stres, zła dieta, uboga w błonnik, obfitująca w przetworzoną przemysłowo żywność), to przyswajalnie soi może przychodzić Wam z trudem i powodować gazy, czy wzdęcia. Zwłaszcza, że soja w stanie surowym jest toksyczna dla czlowieka.

Jakie produkty sojowe wybierać?

produkty przefermentowane (sos tamari, tempeh, miso), które są lepiej przyswajalne i bogatsze w izoflawony.
Jeżeli chodzi o mleko sojowe to lepiej ograniczyć się do 1-2 szklanek dziennie. Jako że najprawdopodobniej zostało ono podgrzane do bardzo wysokich temperatur. A to czyni je trudnostrawnym (gdyż wymaga zużycia większej ilości enzymów trawiennych).

Jak jeść produkty sojowe?

By skorzystać z niezaprzeczalnie dobrych (w pewnych zakresach – mmenopauza, choroby krążenia, niektóre nowotwory) własności soi, należałoby spożywać jej przetwory:

z umiarem (dawki żywieniowe, raczej niż skoncentrowane ekstrakty),
wybierając te na bazie soi pochodzącej z uprawy ekologicznej (bez GMO).