Miód, pszczoły, a przetrwanie gatunku ludzkiego.
Miód jest wytwarzany przez pszczoły. Jest ich pożywieniem na trudny czas zimy. Pszczoły zbierają nektar kwiatowy i znoszą go do ula. Tam, robotnice przekształcają ten skarb w miód, dodając enzymy. Następnie miód jest gromadzony w charakterystycznych plastrach. Pszczoły zbierając nektar, zapylają kwiaty. Bez tego nie było by życia na ziemi. Stąd niepokojącym zjawiskiem jest wciąż zmiejszająca się liczba pszczół. To źle wróży przetrwaniu naszego gatunku. Gdyby pszczoły zniknęły z powierzchni ziemi, po jakims czasie ten sam los spotkałby również ludzkość.
W okresie letnim w ulu mieszka populacja 30 000 – 70 000 pszczół (z jedną królową i licznymi robotnicami). Ta populacja produkuje okolo 10 – 15 kg miodu rocznie.
Miód dobry na wszystko.
Od czasów starożytnych (starożytny Egipt, Rzym), przez nasze zapobiegliwe prababcie miodem leczono najróżniejsze choroby i przypadłości: kaszel, bezsenność, choroby przewodu pokarmowego i nerek. Stosowano go do gojenia ran i poparzen, pielęgnacji skóry, a także jako środek słodzący. W zależności od przeznaczenia, aplikowano go wewnętrznie lub zewnętrznie.
Skład miodu.
Miód jest złożony w 75% z cukrów (glukoza i fruktoza) bezpośrednio przyswajalnych przez organizm. Dlatego jest bardzo energetyczny. W jego składzie znajdziemy:
- wodę,
- pierwiastki śladowe (wapn, magnez, potas, siarkę, fosfor) i białka,
- wszystkie niezbędne dla naszego organizmu witaminy,
- wystarczającą ilość soli mineralnych, by zapewnić prawidłowy metabolizm.
Miody wielo- i jednokwiatowe. Jak się w nich połapać?
Istnieje wiele odmian miodu. Każda z nich posiada swój specyficzny smak, teksturę, kolor i wlaściwosci. Generalnie miody możemy podzielić na wielokwiatowe i jednokwiatowe. Miód uzyskuje etykietkę miodu jednokwiatowego (np akacjowego), jeżeli przynajmniej połowa nektaru, z którego powstał pochodzi z jednego typu kwiatów. W przeciwnym razie mówimy o miodzie wielokwiatowym.
Dlaczego pszczelarz stara się, by jego pszczoły zbierały nektar tylko z jednej określonej odmiany kwiatów?
Bo uzyskany w ten sposób miód, oprocz typowych (miodowych) własności terapeutycznych (bakteriobójczych, słodzących itp.) wzbogaca się o własności kwiatów, z których się zrodził. I tak:
Miód wielokwiatowy może mieć bardzo różny kolor: od żółtego po bursztynowy. Znajduje zastosowanie w kuchni i na bolące gardło.
Miód akacjowy na długo pozostaje w stanie ciekłym, reguluje pracę jelit.
Miód wrzosowy jest zalecany w stanach przemęczenia i konwalescenscji.
Miód kasztanowy (ma brunatny kolor). Poprawia krążenie krwi.
Miód lesny ma działanie remineralizujące i łagodzi infekcje górnych dróg oddechowych.
Miód lawendowy łagodzi kaszel, ma własności antyseptyczne i przeciwzapalne.
Miód z kwiatow lucerny ułatwia trawienie i pracę jelit. Stosuje się go zewnętrznie na czyraki i niezbyt rozległe ranki.
Miód górski jest dobry na kaszel i rozstrój jelit.
Miód z drzewa pomaranczowego działa uspokajająco na organizm, zalecany na bezsenność i na migreny.
Miód rozmarynowy ułatwia trawienie, wzmacnia i regeneruje organizm.
Miód tymiankowy zwalcza infekcje i stymuluje pracę układu pokarmowego.
Miód lipowy działa uspokajająco, zapewnia dobry sen. Idealnie nadaje się dla dzieci.
Miód z kwiatów słonecznika zalecany w stanach gorączkowych.
Miód jodłowy ma działanie antyseptyczne, moczopędne, wpływa korzystnie na oskrzela.
Pozdrawiam serdecznie
Beata
A gryczany, mój ulubiony; jakie ma działanie?
[…] Miód – ten cudowny dar natury. […]