Sałatka z ciecierzycy.

 

Bo jestem niepoprawną miłośniczką wszelkiej maści sałatek warzywnych.

Tym razem sałatka z ciecierzycy:

warzywo, które bardzo lubię moje dzieci.

Właśnie tak sobie myślę, że w sałatce w zasadzie można upchnąć wszystko i wszystko gładko da się przełknąć – wmieszane w sałatkę.

Dlatego np taka ciekawostka lingwistyczna: Francuzi mają takie fajne powiedzenie: „raconter des salades” – opowiadać sałatki, w znaczeniu: wciskać komuś kit, opowiadać niestworzone historie.

Bo wmieszane w sałatce łatwiej je przełknąć. Szczególnie w takiej z francuska, polanej sosem winegret, czy chociażby po staropolsku doprawionej do smaku: pieprzem i solą.

Na taką sałatkę patrzymy całościowo, tzn nie koncentrujemy się na drobiazgach, tylko doceniamy jej całokształt.

Przyznam się, że jako dziecko i nawet później jako nastolatka łykałam nielubiane przez siebie pomidory, tylko wtedy, jeżeli moja mama podsuwała mi je w sałatce. Wtedy, jakoś tak przesiąknięte aromatem innych warzyw, nabierały innego smaku. A moja mama wytrwale zachęcała mnie do pomidorów: dowód na to, że cierpliwość w zakresie edukacji smaku – popłaca.

Dzisiaj lubię pomidory.

Ale miałam długi okres adaptacji i akceptacji tego warzywa. Dlatego myślę, że do wszystkiego trzeba dorosnąć. Na wszystko przychodzi czas: sama na przykład w taki sposób “dorosłam” do pomidorów.

Dzisiaj jestem mamą nastoletniego syna, który uwielbia surowe warzywa. Ale nie znosi pomidorów (co innego w zupie pomidorowej, bo tej nie da się przecież nie lubić?).

Niemniej mój syn nie tknie surowych pomidorów. Nie wiem, czy to ich konsystencja, czy aspekt wizualny, wprawia go w obrzydzenie i nie chce dać się do nich przekonać. No, ale ja myślę sobie: że póki co.

A tymczasem podrzucam pomysł na prostą sałatkę z ciecierzycy:

na winie (co się do niej nawinie, jest dobre). Czyli:

• tytułowa ciecierzyca, zamaczamy ją na noc w wodzie, a następnie gotujemy w sporej objętości wody, aż jej ziarna zmiękną. Do tego (po ich ostudzeniu) wkrajamy:
• pomidorki,
• cebulkę,
• oliwki,
• pietruszkę,
• plasterki rzodkiewki i
• marchewki.

Nie może się nie udać. Choć cały sekret tkwi w smakowitym doprawieniu jej do smaku.

Powodzenia.

Pozdrawiam serdecznie

Beata