Zarządzanie czasem. Jak znaleźć czas na hobby?

 

Czy pielęgnujecie w sobie pasję?

Czy macie coś co Was pasjonuje? Taki mały promyk słońca w codziennej rutynie? Coś co motywuje Was do szybszego wykonania niewdzięcznych zadań, by wygospodarować czas na to, co sprawia Wam przyjemność.

Moja pasja to dzierganie (ale o tym za chwilkę).

Tak, pasja jest wspaniałym motorem napędowym.

A czasami wręcz antidotum na smutek i samotność. Bo pomaga poznać  i zaprzyjaźnić się z innymi osobami o podobnych zainteresowaniach.

W dzisiejszych zabieganych czasach pasja jest luksusem. Nie każdy ma na nią czas.

Nie każdy też potrafi znaleźć to, co go na prawdę pasjonuje.  A szkoda. Bo warto tego poszukać. I mieć dzięki temu dodatkowego kopa do lepszej ogranizacji własnego czasu i ciekawszego przeżywania własnego życia.

Niedawno na tym blogu stawiałam pytanie:

Zarządzanie czasem. Czy warto znaleźć czas na hobby? Jak to zrobić?

Czy mama może dziergać? Jak ma na to wygospodarować czy znaleźć czas?

Myślę, że tak. Nie powinna czuć się tu winna. Jeżeli wnosi to radość w jej życie. Bo kiedy mama jest szczęśliwa przelewa to szczęście na swoje pociechy. A to najwspanialszy kapitał dla nich na przyszłość. Wyposaża ich w dobre samopoczucie na całe życie. A to będzie pomagać im przetrwać najtrudniejsze chwile.

Z drugiej strony trudno być przygnębionym w domu, gdzie są małe dzieci. Toć to prawdziwe zbiorniki energii, dobrego humoru, entuzjazmu dla życia i nieustannej miłości.

Ale nawet najbardziej kreatywnym dzieciom potrzeba stymulacji, by stały się jeszcze bardziej kreatywne. A gdy takiej stymulacji nie ma dzieci po prostu się nudzą. A jak dzieci się nudzą, to wpadają na najdziwniejsze pomysły. Na tych pomysłach może ucierpieć niejedna bezcenne waza, ukochany szal kreatywnie pocięty nożyczkami, nowiusieńki dywan przerobiony na dalmatyńczyka (tzn popryskany atramentem). Tyle z mojego doświadczenia.

Pasja rodziców jest zaraźliwa dla dzieci.

Otwiera nowe horyzonty dla ich kreatywności. Więc nie ma co czuć się winnym, że przy małych dzieciach pozwalamy sobie na posiadanie pasji i przy okazji zarażamy nią swoje pociechy. To inwestycja w ich przyszłość.

Dzieci w przeciwieństwie do nas dorosłych są otwarte na każde nowe doświadczenie. Warto tę otwartość w nich pielęgnować od najmłodszych lat. A że mam dzierga zamiast zajmować się dziećmi. To wcale nie musi tak wyglądać. Bo dzieci z obopólną korzyścią można wciągnąć do tego wspólnego “craftowania” i połączyć przyjemne z pożytecznym.

Wspaniałym pomysłem jest włączenie pociech do wspólnego “craftowania”, dziergania, mazania farbami itp.

To dodatkowa porcja radosnych okrzyków, wesołego szczebiotania i sporej dawki bałaganu.
Moja 2 letnia córeczka niestrudzenie pomaga mi w dzierganiu. Z przekonaniem wypowiada swoją opinię: ładne czy nieładne. Ja liczę się z nią.

Bo dzieci zawsze mówią prawdę. Nie ma co liczyć na tanie komplementy. Czasami sporo przy tym motania wełny. Ale tyle przy tych radosnego szczebiotania, że nie ma co się tym przejmować. Przecież chodzi o to, by dobrze się bawić. A przy okazji razem (podkreślam razem) robimy ozdoby do domu i planujemy,  jak udekorowac nasze 4 ściany, by było nam w nich przyjemniej.

Bardziej pragmatycznie. Rozpiska wzroru serwetki na szydełku.

Dla tych, którzy lubią szydełkować na prawdę bardzo prosta serwetka – idelana ozdoba na stół.

Możecie zrobić tyle rządków, ile chcecie. W zależności od potrzeb i przewidywanego rozmiaru serwetki. Za każdym razem zasada jest taka sama.

• Pierwszy rządek: Nabieramy 6 oczek łańcuszka, a następnie łączymy jego końce, tak by powstało kółko.
• Drugi rządek: Zaczynamy go 3 oczkami łańcuszka, następnie 14 słupków.
• Trzeci rządek:  1 półsłupek plus 3 oczka łańcuszka.  Powtarzamy 14 razy. Uzyskujemy 15 łuków złożonych z 3 oczek łańcuszka.
• Czwarty rządek: Przechodzimy do połowy pierwszego łuku. 1 półsłupek plus 4 oczka łańcuszka. Powtarzamy 15 razy.
  Itd

Pozdrawiam serdecznie

Beata

Enregistrer

Enregistrer

Enregistrer