Oczyszczanie organizmu – wspaniała moc monodiety.

oczyszczanie organizmu

Monodieta.

Monodieta, czyli dieta w czasie której jemy monotematycznie…. jedno i to samo. Ale to ma swój sens….
Bo w czasie monodiety odpowiednie warzywa czy owoce możemy jeść właściwie bez ograniczeń. Co oznacza, że unikniemy frustracji, która zazwyczaj towarzyszy innym bardziej restrykcyjnym dietom.

Jaka monodieta? Jaką monodietę wybrać?

To zależy od pory roku. Na każdą porę roku dobra jest inna monodieta. Ale to akurat wynika z rytmu natury, której jesteśmy nieodłączną częścią. Dlatego mam dla Was kilka pomysłów na monodietę. Z krótkim opisem: na co dana monodieta pomaga i kiedy najlepiej ją przeprowadzić.

Najpopularniejsze monodiety:

Monodieta winogronowa.

Jest to chyba najbardziej znana monodieta. Stosowana jesienią, czyli w okresie winobrania (wtedy świeżo zerwane winogrona zawierają najwięcej witamin, przeciwutleniaczy i enzymów). Owoce te mają wspaniałe własności oczyszczające. Winogrona zawdzięczają je obecności potasu i błonnika, a także swojemu alkalizującemu (czyli zasadowemu) charkterowi.

Winogrona odkwaszają organizm. A to sprzyja to neutralizacji kwaśnych odpadów produkowanych w organizmie. Jednocześnie winogrona są bardzo energetyczne (dostarczają sporo kaloriii: 90 kcal/100 g). Ale jedzone oddzielnie (tak jak to ma miejsce podczas kuracji winogronowej) nie powodują przyrostu wagi.

Pamiętajmy, by winogrona zjadać całości. Tzn nie wypluwać ziarenek czy skórki, gdyż te właśnie są najbogatsze w błonnik (skórka), witaminy i resweratrol (bardzo silny przeciwutleniacz).

Monodieta jabłkowa.

To chyba najłagodniejsza monodieta. Można ją stosować na jesień (jedząc surowe jabłka) lub zimą. Wtedy jemy jabłka gotowane pod postacią kompotów. Ale bez dodatku cukru. Za to lekko doprawione cynamonem, który z kolei działa rozgrzewająco.
Jabłko ma własności moczopędne, przeczyszczające, przeciwreumatyczne, korzystnie wpływa na trawienie.  Ponadto działa ochronnie na śluzówkę żołądka i odkaża jelita. Dzięki zawartym w nim pektynom, wyłapuje zły cholesterol (obniżając jego poziom w organiźmie).

Monodieta czereśniowa.

Czyli monodieta idealna dla łakomczuchów. Monodieta szczególnie polecana w czerwcu, czyli w okresie zbioru czereśni po nastaniu cieplejszych dni.

Niestety ten czas trwa krótko. Tymbadziej szkoda byłoby go przegapić. Monodieta na bazie czereśni stymuluje pracę nerek (dzięki zawartemu w nich potasowi). A także przyśpiesza usuwanie zanieczyszczeń przez jelita (czereśnie zawierają sporo błonnika).

Ponadto czereśnie są bogate w magnez, który zapobiega skurczom i działa ochronnie na układ nerwowy. Równocześnie ma działanie remineralizujące, wzmacnia organizm i stymuluje układ odpornościowy.
Dla uzupełnienia tej monodiety możemy dodatkowo pić odwary z ogonków czereśni (co  zwiększa wydzielanie moczu – diurezę).

Monodieta bananowa

Najprostsza w obsłudze monodieta. Szczególnie zalecana zimą lub w okresach obniżonej witalności organizmu. Banan oczyszcza nasze ciało z toksyn. Zawarte w bananie olejki eteryczne ułatwiają trawienie, stymulując wydzielanie enzymów trawiennych.
Jest to monodieta dobrze tolerowana przez jelita. Pektyny zawarte w bananie stymulują (w miarę łagodnie) pasaż żołądkowo-jelitowy. Banan ze względu na swoje własności alkalizujące jest dobrym regulatorem zakwaszenia organizmu, zmniejsza kwasicę tkanek i łagodzi stany zapalne stawów.

Stąd ta monodieta jest szczególnie polecana osobom wrażliwym na chłód, chudym i nerwowym. Co czasami może wynikać, czy być powodowane niewłaściwym metabolizmem kwasów. A co w efekcie prowadzi do zbytniego zakwaszenia organizmu.

Owocnego oczyszczania organizmu.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

 

Miód domowe kosmetyki. Domowe maseczki z miodu.

Miód ma dobroczynny wpływ na nasze zdrowie i urodę. Od czasów starożytych stosowano go do pielęgnacji skóry i do leczenia ran. Miód jest bogaty w nieodzowne dla naszego zdrowia pierwiastki śladowe (wapń, fosfor, magnez, potas, siarkę), w witaminy i białka. Ponadto działa bakteriobójczo (stąd jest skuteczny w leczniu trudno gojących się ran), remineralizująco (dzięki obecności licznych pierwiastków śladowych). Pomaga w stanach przemęczenia organizmu, działa wzmacniająco. Stymuluje pamięć. Ma łagodne działanie przeczyszczające (tu szczególnie miód akacjowy).

Miód lepszy od cukru.

Od tysięcy lat wykorzystywana jest jego moc słodząca: miód zawiera dużo naturalnej glukozy i fruktozy. Dlatego z powodzeniem może zastąpić cukier. Tymbardziej, że ten jest prawdziwą trucizną dla naszego organizmu (dla krwi). Miód  zaś jest łatwo przyswajany przez nasz organizm, który w ten sposób korzysta z zawartych w nim składników odżywczych (witaminy, pierwiastki śladowe).

Niestety nadmiar miodu (bo miód jest bardzo kaloryczny) może odbić się na naszej linii. Ale  1-2 łyżeczki tego cudownego daru natury na dzień do śniadania powinny pozostać bez wpływu na naszą wagę.

Miód do ciast.

Stosując miód do ciast, powinniśmy pamiętać o tym, że miód ma większą moc słodzącą od cukru. Dlatego do wypieków należy dodawać go mniej. Dla przykładu wystarczy 100 g miodu, by zastąpić zalecane w przepisie 150 g cukru. Z uwagi na jego odmieną konsystencję, wypieki mogą nie wyrosnąć tak okazałe, jak przy użyciu cukru. Najprawdopodobniej trzeba będzie również zmodyfikować czas pieczenia. Ale pod względem smakowym wypiek powinien wypaść znakomicie. Nawet jeżeli wizualnie będzie prezentował się troszczę gorzej.

Domowe kosmetyki z miodu.

Miód dziala łagodząco, antyseptycznie i gojąco. Z powodzeniem możemy go zaaplikować na poparzenia czy zadraśnięcia. Odnajdujemy go we wielu kosmetykach (szampony, kremy), nawet  z najbardziej renomowanych laboratoriów. A i samodzielnie (bez rujnowania się) możemy przygotować domowe (proste) kosmetyki na bazie miodu. Oto kilka z nich:

Miodowe mleczko kosmetyczne.

Składniki:

  • 1 jogurt bułgarski
  • 1 łyżeczka miodu akacjowego
  • 1 łyżeczka oleju z kiełków zbóż

Całość energicznie wymieszać. Stosować jako mleczko kosmetyczne do zmywania cery. Przechowywać w lodowce.

Maseczka odżywcza na bazie miodu i śmietany.

Składniki

  • 2 łyżki miodu akacjowego
  • 1 łyżka śmietany
  • 1 łyżeczka soku z cytryny (najlepiej świeżo wyciśniętego)

Całość wymieszać. Nałożyć na twarz i szyję. Pozostawić na 20 minut. Następnie zmyć letnią wodą.

Ekspresowa maseczka złuszczająca z miodu.

Składniki

  • 2 łyżki miodu akacjowego
  • 1 łyżka mąki żytniej
  • 1 żółtko

Całość mieszać aż do uzyskania jednolitej masy (bez grudek). Nałożyć na twarz i szyję, delikatnie wmasowując opuszkami palców (wykonując przy tym koliste ruchy). Pozostawić na około 5 minut. Następnie spłukać wodą z dodatkiem soku z cytryny. Wodę do zmycia twarzy przygotować mieszając równą objętość wody i soku z cytryny.

Miodowo-różany balsam na spierzchnięte wargi.

 Składniki

  • 1 łyżka płatków róży (czerwonej)
  • 2 łyżki miodu akacjowego

Przez 15 minut zaparzać 1 łyżkę platków różanych w 10 ml wrzącej wody. Następnie odfiltrować. Do tak uzyskanego naparu różanego dodać 2 łyżki miodu akacjowego. Całość przelać do małego słoiczka. Stosować do smarowania popękanych warg.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

Bibliografia

Les remedes de santé d’Hildegarde de Bingen Paul Ferris

Les aliments qui guerissent Sophie Lacoste

Inne posty

Ta wspaniała soczewica. Jak zrobić kiełki z soczewicy?

Soczewica pogardzana strawa ubogich.

Soczewica jest rośliną strączkową znaną i uprawianą już od bardzo dawna, bo od ponad 8000 lat. Przez stulecia we Francji np stanowiła podstawę pożywienia znacznej części społeczeństwa. Mimo to traktowano ją dość pogardliwie. Przylgnęla do niej etykietka dania ubogich (wieśniaków, prostych ludzi). Dania, które uważano za niegodne stołów szlachty czy możnowładztwa. Szczęśliwie współcześnie wyciągnięto ją z zapomnienia, a to za sprawą jej wyjątkowych własności dietetycznych.

Jakie są własności soczewicy?

Soczewica:

  • ma bardzo niski indeks glikemiczny,
  • praktycznie nie zawiera tłuszczów (tylko 0.6%),
  • a jednocześnie stanowi jedno z najlepszych zródeł błonnika i białka pochodzenia roślinnego,
  • cechuje się wyjątkowo wysoką zawartością żelaza. Jest go w niej 7 razy więcej niż w szpinaku. Spośród wszystkich odmian soczewicy najbogatsza w żelazo jest soczewica koralowa.
  • Do tego dorzucić należy dużą zawartość wapnia, witamin z grupy B, a także obecność cynku, sodu i manganu.
  • Dlatego poleca się ją kobietom w ciąży oraz dzieciom i młodzieży w wieku dojrzewania. Tylko w przypadku kobiet ciężarnych ostrożnie z soczewicą w formie kiełków ze względu na ryzyko listeriozy.
  • Soczewica korzystnie (równoważąco) wpływa na system nerwowy.

Odmiany soczewicy.

W sprzedaży można spotkać kilka odmian soczewicy. Najpopularniesze to: soczewica brunatna, koralowa, zielona, rozowa. Odmiany te różnią się niektórymi własnościami i czasem gotowania.

Soczewica w kuchni. Do czego podawać soczewicę?

Soczewicę można z powodzeniem serwować na ciepło, jak i na zimno.

Soczewica na ciepło:

  • Świetnie smakuje w zestawieniu z ziemniakami, pokrojoną w plasterki kiełbasą i marchewką. Daje to bardzo smakowite, a zarazem pożywne, troche rustykalne danie.
  • Można przyrządzić z niej odżywczą zupę (w połączeniu z innymi warzywami). Idealną na zimowe mrozy.

Soczewica na zimno:

  • W formie salatki, razem z drobno pokrojoną szynką, rzerzuchą i pomidorem. Całość wystarczy doprawic do smaku sosem winegret i oliwą z oliwek.
  • pod postacią kiełków.

Jak gotować soczewicę?

Czas gotowania. Poszczególne odmiany soczewicy różnią się czasem gotowania. Najmniej czasu (bo tylko 20 minut) potrzeba na ugotowanie odmiany koralowej. Dlatego tez cieszy się ona szczegolną popularnoscią. Równie praktyczna w użyciu jest soczewica zielona. Na jej ugotowanie wystarczy 30 minut. Tymczasem soczewica brunatna wymaga ok 1 godziny gotowania. Choć soczewica (i to niezależnie od odmiany) nie wymaga wcześniejszego namoczenia (w odróżnieniu np od fasoli), dobrze jest to zrobić. Bo to znacznie skróci jej czas gotowania. Uczyni ją łatwiej przyswajalną, czyli lżej strawną. Można nawet pozwolić jej lekko zakiełkować i dopiero po tym gotować.

Jaką porcję soczewicy odmierzyć?

W czasie gotowania soczewica zwiększa swoją objętość aż 3 krotnie. Oznacza to, że z 100 gramowej porcji suchych ziaren soczewicy uzyskamy 300 gramowe danie. Stąd należałoby dozować ją z umiarem. Chyba, że przewidujecie wykorzystanie jej resztek na kolejny posiłek np w formie sałatki z sosem winegret. W trakcie gotowania nie sólcie soczewicy. Bo stanie się twarda. Najlepiej dorzucić odrobinę soli (do smaku) pod sam koniec gotowania.

Kiełkowanie soczewicy. Zalety kiełków.

Soczewicę można jak najbardziej spożywać w formie kiełków. Zwłaszcza, ze przekiełkowana soczewica zawiera jeszcze więcej witamin w porównaniu z soczewicą ugotowaną. Są to witaminy A,B,C,D,E, a ponadto pierwiastki takie jak: wapn, magnez, fosfor, potas, miedz, żelazo, a także wysokiej jakości białka roślinne, bezcenne przeciwutleniacze (które skutecznie walczą z wolnymi rodnikami). Bo generalnie kiełki to zywa żywność, która stymuluje witalność organizmu. Pondato kiełki charakteryzują się wyjątkowym bogactwem witamin (bo te nie ulegają zniszczeniu na skutek obróbki termicznej), zawieraja sporo soli mineralnych, pierwiastków śladowych, aminokwasów i życiodajnych enzymów. A ponadto kiełki odkwaszają organizm, pomagają mu usuwać na zewnątrz zanieczyszczenia. Uwaga kobiety w ciąży. Ostrożnie ze spożywaniem kiełków w czasie ciąży ze względu na ryzyko listeriozy.

Jak zrobić kiełki z soczewicy?

1. Zacznijcie od namoczenia na noc potrzebnej Wam objętości soczewicy w co najmniej dwukrotnej objętości wody. Ziarna powinny dostatecznie nasiąknąć wodą (i zwiększyć objętość).

2. Po 12-godzinnym moczeniu, następnego dnia rano należy przepłukać ziarna pod bieżącą wodą. Usuniecie w ten sposób zanieczyszczenia.

3. Opłukane ziarna przełożyć do kiełkownicy. Jeżeli nie dysponujecie nią, to z powodzeniem możecie wykorzystać do tego:

  • zwykły talerz, tylko uwaga na gromadzący się nadmiar wilgoci,
  • lub sitko, wtedy łatwiej będzie Wam przepłukiwać ziarna.

Przez cały okres hodowli pamiętajcie o przepłukiwaniu ziaren: 2 razy dziennie rano i wieczorem, celem zwilżenia ich i oczyszczenia.

4. Po 3-5 dniach hodowli kiełki soczewicy nadają się do spożycia. śmiało możecie je jeść surowe pod postacią sałatek warzywnych (np w zestawieniu z pomidorem, sałatą i sosem winegret). Pamiętajcie, że im dłuższy czas kiełkowania, tym ziarna stają się bardziej włókniste. Jeżeli smak surowych kiełków jest dla Was zbyt mocny, to możecie złagodzić go delikatnie zagotowując je na parze. Tak by nie stracić wszystkich walorów odżywczych. Choć dzieci (a przynajmniej moje) wolą wyrazisty smak kiełków od ugotowanej soczewicy. Uwaga do kiełkowania należy wybrać całe (a nie przepołowione) ziarna, bo te nie zakiełkują.

Krótkie przypomnienie warunków hodowli kiełków soczewicy:

  • moczenie przez 12 godzin w podwójnej objętości wody,
  • 2-razy  dziennie przepłukiwanie ziaren (rano i wieczorem),
  • czas hodowli 3-5 dni (gdy kiełki osiągną 1 cm długości).

Jeżeli będziecie pamiętać o regularnym przepłukiwaniu ziaren, a jednocześnie nie dopuścicie do gromadzenia się nadmiaru wilgoci, to hodowla kiełków soczewicy powinna Wam się udać. Powodzenia.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

Podobne wpisy

Dlaczego warto jeść soczewicę?

Exit mobile version