Skip to Content

Szukaj:

DIETA BEZGLUTENOWA BEZMLECZNA.

NEWSLETTER
PRZEPISY
ZDROWIE
GLINKA
BLOG

Szukaj:

0

Home Checkout

Checkout

0 Udostępnień

Twój koszyk jest pusty.

0 Udostępnień

Zapisz się na newsletter

* Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie Ci informacji o nowościach, promocjach, produktach i usługach MODA NA BIO. Zgodę będziesz mogła w każdej chwili wycofać, a szczegóły związane z przetwarzaniem Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Adres mailowy:

Imię:

Leave this field empty if you're human:

EBOOK DIETA BEZGLUTENOWO BEZMLECZNA

Liczba produktów w koszyku: 0

Twój koszyk jest pusty.
Podsuma: $0.00
Estimated Tax: $0.00
Łącznie: $0.00
Do kasy

[ABTM id=15613]

Zaobserwuj mnie na Instagramie

beatared

„Have patience. All things are difficult before

„Have patience. All things are difficult before they become easy.” Saadi Cierpliwości - rzeczy, które z początku są trudne, a nawet nie do przejścia, stają się coraz łatwiejsze z czasem (oczywiście współmierne do włożonego w nie wysiłku, mimo oporów materii - dlatego właśnie potrzeba cierpliwości - dzięki nie rzeczy pozornie niemożliwe stają się możliwe, czy jak to mówią - dobre rzeczy przychodzą do tych, którzy potrafią czekać...

Przyznam się, że kwarantanna, niepewność jutra

Przyznam się, że kwarantanna, niepewność jutra i w zasadzie dość wygodne, ale i rozleniwiające ograniczenie aktywności, bo ... ⠀⠀
już od 3 miesięcy siedzę w domu na postojowym (moja praca w turystyce jeszcze nie ruszyła, choć wciąż mam nadzieję, że jeszcze ruszy), ⠀⠀
to wszystko nie pozostawało bez wpływu na mój nastrój i pogodę ducha, a raczej stopniowo, ale konsekwentnie podgryzalo je małymi kąskami. ⠀⠀
Nie, nie dopadła mnie depresja, bo staram sobie narzucić codzienną dyscyplinę - biegam i mam pewien plan odnośnie rozwoju mojej marki @vademecumblogera, ale kiedy byłam aktywna zawodowo, kiedy moje dzieci chodziły do szkoły - w tej codziennej bieganinie człowiek był mniej podatny na takie rozprężające od środka myśli. A teraz od 3 miesięcy siedzimy wszyscy w domu i myślałam, że będzie mi z tym dobrze i w zasadzie jest, ale łatwiej tez dopadają mnie w tym kontekście czarne myśli. A ponieważ staram się im nie dać - od jakiegoś czasu uciekam się do szydełka - bo kolejny projekt - to kolejna motywacja by skoncentrować swoje myśli na czymś konstruktywnym i kreatywnym i nie myśleć za bardzo o tym, co będzie po.... I tak oto doszłam do kolejnego ponczo, praca nad którym stała się swego rodzaju odskocznia i motywacja do działania w czasach, kiedy mamy w sumie ograniczone możliwości działania i nie każdy temperament potrafi sobie z tym poradzić i odnaleźć się w takiej sytuacji. Więc dziergam i robi mi to naprawdę wiele dobrego.

Patience is the road to wisdom. Kao Kalia Yang - C

Patience is the road to wisdom. Kao Kalia Yang - Cierpliwość jest drogą do mądrości.

Bądź tak zajęty kochaniem życia, żebyś

Bądź tak zajęty kochaniem życia, żebyś nie miał czasu na wątpliwości, smutek, nienawiść, albo strach. To jest to motto, czy lekcja, refleksja, do której skłoniły mnie ostatnie doświadczenia związane tym, jak przewrócił się do góry nogami nasz świat w przeciągu kilku ostatnich tygodni. I w sumie z tej perspektywy - co nam zostaje innego? I tego tez życzę Ci z całego serca, żebyś się spełniał, realizował w swoim codziennym życiu i czerpał z niego to, co najlepsze. Niezależnie od zmieniających się okoliczności. Zawsze skądś da się złapać promyk słońca i robić coś dla innych, co pomoże Ci poczuć się użytecznym.

Patience is a key element of success. Bill Gates

Patience is a key element of success. Bill Gates Cierpliwość jest kluczem do sukcesu.

Mamine wspominki: Biegam po domu w jednym kapciu.

Mamine wspominki:
Biegam po domu w jednym kapciu. Rozpaczliwie szukam drugiego.

Przesłuchuję domowników: ktoś? coś?…. Kapeć przepadł jak kamień w wodę. A na to Pusiaczek radośnie wykrzykuje:

Mamo, wiem gdzie jest Twój kapeć?
Gdzie, pytam z nieukrywaną nadzieją w głosie.

Pusiaczek odpowiada:

Masz go na nodze.
W sumie co racja, to racja. Kapeć na nodze… mam. Tyle że tylko jeden. A ja rozpczliwie poszukuję drugiego….
Kapeć odnalazł się… po jakimś czasie. W momencie, kiedy już na dobre zrezygnowałam z jego szukania - postawiłam na nim krzyżyk, a ten jak zapadł się pod ziemie, odnalazł się wśród zabawek dzieci.

Otóż Okazał się centralnym elementem kompozycji – zawalidrogi, pracowicie skomponowanej przez Pusiaczka.

Z samych tylko niepotrzebnych (w jego opinii) rodzicom rzeczy. Z samym potrzebnych i poszukiwanych przez rodziców obiektów ginących w domu w niewyjaśnionych okolicznościach.

Dzieci mają tę cudowną umiejętność dostrzegania kreatywnego potencjału w rzeczach, które mają przyziemne i prozaiczne zastosowanie. I to właśnie oznacza: być młodym duchem - dostrzegać potencjał - potencjalnie prozaicznych przedmiotów i wykorzystywać go kreatywnie. Kreatywność = młodość duchem.

Jeżeli jesteś przekonany, że i tak Ci się nie

Jeżeli jesteś przekonany, że i tak Ci się nie uda – to prawdopodobnie i tak Ci się nie uda. Proste jak drut.
Ale to działa też w drugą stronę:

Jesteś przekonany, że Ci się uda…

Nawet jeżeli ostatecznie Ci się nie uda, ale mniejsza o to. Póki będziesz przekonany, że Ci się uda, nie będziesz ustawał w wysiłkach. Będziesz dążył do tego, do czego dążysz w budującym poczuciu, że robisz coś, co warto robić.

Przy okazji na pewno sporo się nauczysz, doświadczysz nowych rzeczy. Które z perspektywy czasu może okażą się ważniejsze i nazwijmy to: owocniejsze niż sam cel, do którego zmierzałeś. A jeżeli upadniesz…. To nie podnoś się z pustymi rękoma. Ale czy wtedy nazwiesz to upadkiem… Czy po prostu… uczeniem się?
There is no such thing as failure, only learning. – Tony Robbins

Nie było mnie tutaj przez jakiś czas, zmagałam

Nie było mnie tutaj przez jakiś czas, zmagałam się z korona wirusem, straciłam przy tym sporo energii i zapał do mediów społecznościowych.
mój organizm dość ostro zareagował na chorobę. Być może mam ten odpowieni, tzn w tym kontekście nieodpowiedni gen (o którym ostatnio się mówi), który sprawia że korona wirus sieje większe spustoszenie w organizmie.
Choroba objawiła się u mnie trudnościam z oddychaniem i w zasadzie tylko nimi (nawet bez gorączki). Ale na pewno nie była to żadna grypa, tylko coś zupełnie nieznanego, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłam.
Choroba przebiegała u mnie w dwóch fazach: w pierwszej zaczęłam odczuwać fizyczny opór pchając powietrze do płuc. Tak że w pewnym momencie zaczęłam się obawiać czy będę w stanie nabrać kolejny oddech. Co skłoniło mnie do zadzwonienia na pogotowie (we Francji, gdzie mieszkam została uruchomiona specjalna linia telefoniczna dla osób mających symtpomy). Nie trafiłam jednak do szpitala, pozostawałam przez kilka godzin pod obserwacją w telefonicznym kontakcie z dyżurującym lekarzem.
Następnego dnia rano symptomy zniknęły, a ja odczuwałam nieznaną dotąd przyjemność, jaką sprawiało mi swobodne oddychanie (człowiek nie docenia tego życiodajnego gestu i dopiero w takich sytuacjach przekonuje się jaką ma on niesamowitą wartość). Na drugi dzień moje płuca były lekko obolałe. A przez kolejne dni myślałam, że już jestem wyleczona. A nawet szóstego dnia zrobiłam sobie intensywny jogging i mocno się wypociłam, po prostu - czułam się fantastycznie...
Tylko że...
Siódmego dnia wróciły problemy z oddychaniem.
Wtedy we Francji, nawet jeżeli to dopiero początek epidemii już mówiło się o tym, że siódmego dnia, kiedy organizm w zasadzie zwyciężył wirusa, uruchamia się specyficzna reakcja organizmu - stan zapalny na poziomie pęcherzyków płucnych, które potocznie nazywa się tornadem płucnym.
Paradoks sytuacji polega na tym, że ta specyficzna, przesadzona reakcja obronna organizmu jest często dla samego organizmu największym wyzwaniem.
Dlatego czasami osoby chorujące na koronawirusa odczuwają poprawę, a potem ponownie, ale już z innych powodów ich stan się pogarsza.

Bo może nie realizujesz swoich celów, bo sama do

Bo może nie realizujesz swoich celów, bo sama dobrze nie wiesz, czego chcesz?

Miałam dobrą koleżankę na studiach…. Nie mus

Miałam dobrą koleżankę na studiach….
Nie muszę dopowiadać, że żyłyśmy w tym samym mieście, spotykały nas te same zaliczenia, egzaminy....
⠀⠀
I tutaj następowało coś, co momentami przyjmowałam z niedowierzaniem…
⠀⠀
Bo kurcze, jeżeli ona znała w zasadzie tych samych miłych i kulturalnych ludzi, co ja, to dlaczego ci sami mili, kulturalni ludzie stale podkładali jej świnie.
⠀⠀
Bo ja żyłam w błogiej nieświadomości. A ona patrzyła na otaczający świat „przenikliwie”.
⠀⠀
Był początek kolejnego roku akademickiego.
⠀⠀
Wiecie, jak to jest, kiedy świeżo po wakacjach cieszy powrót do starego rytmu życia i znajomych.
⠀⠀
A jeszcze tego dnia słoneczko rozkosznie podgrzewało, ptaszki śpiewały. A ja cała byłam w skowronkach. Przynajmniej z samego rana…
⠀⠀
W międzyczasie mój punkt widzenia uległ diametralnej przemianie.
⠀⠀
Wracałyśmy razem ze wspomnianą koleżanką po pierwszym dniu zajęć i tak sobie rozmawiałyśmy o tym, co czeka nas w nadchodzącym roku.
⠀⠀
A właściwie to już nie rozmawiałyśmy…
⠀⠀
Moja koleżanka (tak „wnikliwie – przenikliwie” patrząca na otaczający świat) dzieliła się ze mną swoimi spostrzeżeniami i de facto przytłaczała mnie swoją wizją tego, co nas czeka w kolejnym roku…
⠀⠀
-„Widzisz ten wykładowca – przecież tego nie da się zrobić”.
-„A z tego przedmiotu – no oszalał chyba”.
-„I jeszcze ten projekt – Boże – po nocach trzeba będzie to robić. Wykończymy się”….
⠀⠀
Pewnych rzeczy nie wymyśliłabym sama…
⠀⠀
Jestem z gatunku tych, co pozostawieni sami sobie żyli by sobie szczęśliwie w błogiej nieświadomości.
⠀⠀
Za to moja koleżanka była z gatunku tych, co mają za misję życiową uświadamianie innym …
⠀⠀
W takich momentach na własnej skórze przekonujemy się, jak bardzo może być zaraźliwy PESYMIZM.
⠀⠀
Kiedy rozstawaliśmy się: mimo, że wkoło była urocza końcówka lata: kwiaty przestały kwitnąć, a ptaszki śpiewać…
⠀⠀
A nawet słońce (które dotychczas tak sympatycznie przygrzewało – skryło się pod czarną zasłoną skłębionych myśli, których wcześniej nie miałam.
⠀⠀
Boże, jak ja temu podołam?
⠀⠀
Troszeczkę czasu zajęło mi, żeby się z tego otrząsnąć….
⠀⠀
To wydarzenie, z pozoru nieważne i nieznaczące
Uświadomiło mi jedną rzecz:
⠀⠀
Szczęście jest czymś, co rozgrywa się w nas

Skup Się Na Pozytywnych Elementach Swojego Życia

Skup Się Na Pozytywnych Elementach Swojego Życia, A Z Zaskoczeniem Zobaczysz, Ile Dobrego Zacznie Się Wydarzać.
Bo punktem wyjścia jest punkt widzenia. A wtedy nasze myśli stają się w pewnym sensie taką samospełniającą się przepowiednią.

Przymusowa Kwarantanna i domowa szkoła. Dziergamy

Przymusowa Kwarantanna i domowa szkoła. Dziergamy, a właściwie moja córka stawia pierwsze kroki w szydełkowaniu, a ja dziergam dla niej podręczną torebkę na wiosnę, jak się skończy Kwarantanna....

Pokaż więcej Follow on Instagram

This error message is only visible to WordPress admins

Error: API requests are being delayed for this account. New posts will not be retrieved.

Log in as an administrator and view the Instagram Feed settings page for more details.

NAJNOWSZE PINY

Popular Posts

CROCHET - DIY
Jak prosto nauczyć się robić na szydełku?
DIETA BEZGLUTENOWA BEZMLECZNA SLIDER ZDROWIE
12 powodów, dla których warto jeść ryż
ZDROWIE
Oczyszczanie organizmu z toksyn
GLINKA
GLINKA DOBRA NA WSZYSTKO
URODA ZDROWIE
Domowe sposoby na trądzik

KATEGORIE

CROCHET - DIY35 Post(s)
DIETA BEZGLUTENOWA BEZMLECZNA37 Post(s)
GLINKA21 Post(s)
ZDROWIE180 Post(s)

© Copyright 2020 MODA NA BIO. All Rights Reserved. Blossom Fashion | Developed By Blossom Themes. Powered by WordPress.Polityka prywatności